Ηλίας Ανδριόπουλος μικρή προσωπογραφία
γράφει ο Δημήτρης Νάσσης
Ο Ηλίας Ανδριόπουλος γεννήθηκε στο Λαντζόι Ολυμπίας τον Ιανουάριο του 1950. Τελειώνοντας το Γυμνάσιο πηγαίνει στην Αθήνα, όπου το βράδυ σπουδάζει μουσική στο Ελληνικό Ωδείο Αθηνών και την ημέρα κάνει διάφορα επαγγέλματα για να εξασφαλίσει τα προς το ζειν. Δάσκαλοί του η Ελένη Γαϊδεμβέργερ, ο Μιλτιάδης Κουτούγκος, ο Αντίοχος Ευαγγελάτος. Την περίοδο 1970-1972 και ενώ ήταν φαντάρος έγραφε τραγούδια, αλλά το επίσημο “βάπτισμα” στη μουσική έμελλε να είναι άλλο και πιο θεαματικό! Ήταν το 1975 στο θέατρο «Ακροπόλ», όταν ο Μάνος Κατράκης παρουσίασε τον τότε νεαρό συνθέτη Ηλία Ανδριόπουλο στο αθηναϊκό κοινό, στην πρώτη του συναυλία Ο Ηλίας Ανδριόπουλος , άξιος αναμορφωτής του ελληνικού τραγουδιού πήρε στοιχεία από το δημοτικό, επτανησιακό ακόμα και από το ρεμπέτικο τραγούδι και δημιούργησε ένα απολύτως δικό του είδος νέο-έντεχνου τραγουδιού , στην αυθεντικότερη και πιο λυρική εκδοχή του.
Το Νοέμβριο του 1976 κυκλοφόρησε ο 1ος δίσκος του με τον τίτλο “Κύκλος Σεφέρη”, με τραγούδια σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη και τραγουδιστές τον Νίκο Ξυλούρη και την Άλκηστις Πρωτοψάλτη. Το 1978 κυκλοφόρησε ο 2ος δίσκος του με τίτλο “Εικόνες”, που περιλάμβανε τραγούδια σε στίχους Μάνου Ελευθερίου και Νίκου Γκάτσου καθώς και ορισμένα ορχηστρικά κομμάτια, ενώ μεγάλο βήμα για την καθιέρωσή του αποτέλεσαν οι τρεις συναυλίες που έδωσε, στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών, τον Αύγουστο του 1978, στο Θέατρο Λυκαβηττού.
Ακολούθησαν οι εμβληματικοί – και διαχρονικοί πλέον – κύκλοι τραγουδιών, τα «Γράμματα στον Μακρυγιάννη» 1979 (στίχοι Μ. Ελευθερίου, Μιχ. Μπουρμπούλη – ανάμεσα στα τραγούδια είναι και το “Θα σε ξανάβρω στους Μπαξέδες“), και τα «Λαϊκά Προάστια» 1980 (στίχοι Μ. Μπουρμπούλη), που σημείωσαν μεγάλη εμπορική επιτυχία πέραν της καλλιτεχνικής. Κατόπιν, εμπλουτίζοντας με περισσότερα έντεχνα στοιχεία την μουσική του, και αφού ανοίγεται πια σε συμφωνική ορχήστρα, επαγγελματική χορωδία, και λυρικούς τραγουδιστές καταθέτει έργα όπως: οι «Προσανατολισμοί» του Οδυσσέα Ελύτη, οι «Ωδαί» του Ανδρέα Κάλβου, οι «Αργοναύτες» σε ποίηση Γ. Σεφέρη, Ν. Γκάτσου, Μ. Ελευθερίου, τα «Εαρινά Τραγούδια», ο «Φιλόπατρις», μουσική για αρχαίο δράμα κ.ά.
Είπε ….Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή για ένα νέο παιδί, γιατί δεν ήμουν ακόμα συνθέτης, να τον παρουσιάζει στο κατάμεστο θέατρο Ακροπόλ, γιατί εκεί δόθηκε η πρώτη μου συναυλία τον Μάρτιο του 1975, ο Μάνος Κατράκης. Και δεν ήταν μόνο αυτό. Είχα δίπλα μου τον καλλιτεχνικό ανθό της εποχής, Νίκο Ξυλούρη, Χάρις Αλεξίου, Τάνια Τσανακλίδου. Νομίζω πως η επιτυχία εκείνης της συναυλίας μου άνοιξε τα φτερά για να πετάξω στον κόσμο της μουσικής. Η απορία, θυμάμαι, του Κατράκη, του Ξυλούρη, όλων ήταν, πώς ένα παιδί άγνωστο γέμισε ασφυκτικά το θέατρο…….
Με το έργο του“αποδεικνύεται” ότι η μεγάλη ποίηση είναι πάντα επίκαιρη. Τελικά οτι εχει αξια(καλλιτεχνικη αξία), ο χρόνος δεν το καταβάλλει, δεν το σβήνει και το μεταφέρει στο μέλλον.
