Μανώλης Ρασούλης

         Ο Μανώλης Ρασούλης (1945-2011) γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης, στις 28 Σεπτεμβρίου. Σπουδάζει σκηνοθεσία κινηματογράφου στη Σχολή Σταυράκου, γράφει ποιήματα, σενάρια, τραγουδάει ερασιτεχνικά στις μπουάτ της Πλάκας, δουλεύει στην εφημερίδα της Αριστεράς «Δημοκρατική Αλλαγή», παίρνει μέρος στους αγώνες του 1-1-4, περπατάει όλες τις πορείες ειρήνης. Στο Λονδίνο γράφει τα πρώτα του βιβλία και γίνεται συνεκδότης της εφημερίδας «Σοσιαλιστική Αλλαγή», στην οποία γράφει άρθρα και επιφυλλίδες, παίρνει μαθήματα πολιτικής οικονομίας και φιλοσοφίας. Τον Μάη του ’68 παίρνει μέρος στη μεγάλη εξέγερση των φοιτητών στο Παρίσι και τραυματίζεται από τους SRS. Το ’74, λίγο μετά το Πολυτεχνείο, κατεβαίνει στην Αθήνα όπου συνεχίζει τον πολιτικό αγώνα και την ποικίλη καλλιτεχνική δραστηριότητα. Γράφει και εκδίδει το περιοδικό «Αυγό», γράφει τραγούδια, νουβέλες.

Στίχους του έχουν μελοποιήσει, μεταξύ άλλων, οι Μάνος Λοΐζος, Σταύρος Κουγιουμτζής, Νίκος Ξυδάκης, Πέτρος Βαγιόπουλος, Σωκράτης Μάλαμας και Χρήστος Νικολόπουλος. Λίγοι, πάντως, γνωρίζουν πως ο Μανώλης Ρασούλης πρώτα έγινε γνωστός (όσο έγινε) σαν ποιητής και συγγραφέας (και τραγουδιστής) και μετά σαν στιχουργός.

Βασικά, αναφερόμαστε στα τρία πρώτα βιβλία του, που κυκλοφόρησαν στη δεκαετία του ’70 και τα οποία είναι με τη σειρά: το ποιητικό «Η μπαλλάντα του Ισαάκ» [Ιδιωτική Έκδοση, 1972], η συλλογή διηγημάτων «Μεγάλος ήρωας σε μικρή χαρτοσακκούλα» [Εκδόσεις 70-Πλανήτης, 1972], καθώς και το «Κβο βάντις στάτους κβο;» [Ιδιωτική Έκδοση, 1976], που περιλάμβανε και ποιήματα και διηγήματα                           Ο Ρασούλης αποδεικνύεται μάστορας στη διαχείριση των ψυχικών / ψυχολογικών μεταβολών των ηρώων του, που κινούνται συχνά στα όρια τού κωμικοτραγικού, υιοθετώντας κάποιες φορές μια σχεδόν σουρεαλιστική αφήγηση, τέμνοντας το πραγματικό με το φανταστικό και το ονειρικό με το καθημερινό, δίχως τις λεκτικές και ιδεολογικο-φιλοσοφικές εκζητήσεις των μετέπειτα κειμένων του –από το περιοδικό του «Το Αυγό» φερ’ ειπείν (πρώτο τεύχος από τον Νοέμβριο του 1979)– ή και των τραγουδιών του.

Με γλώσσα στρωτή και με κατακτημένη εκφραστική άνεση, με προσωπικό ύφος, στο οποίο αποτυπώνονται τακτικά οι αγωνίες του κόσμου της Αριστεράς και εν μέρει των διαψεύσεών της, και με διάθεση καθ’ ολοκληρίαν σαρκαστική έως και ανατρεπτική θα έλεγα, ο Ρασούλης θα μπορούσε, αν το επεδίωκε, να είχε σταθεί, με άνεση, στην ίδια γραμμή με τους κορυφαίους πεζογράφους της γενιάς του. Κρίμα…Μπορεί το ελληνικό τραγούδι να κέρδισε έναν μεγάλο στιχουργό, αλλά η λογοτεχνία μας έχασε, σίγουρα, ένα ίσως ακόμη μεγαλύτερο ταλέντο της.

Απεβίωσε από έμφραγμα στις 5 Μαρτίου 2011 στην Θεσσαλονίκη

Μια λίστα του Spotify με την φωνη του Μανώλη Ρασούλη. Αν δεν ειστε συνδρομητές της υπηρεσίας μπορείτε να τα ακουσετε ελεύθερα μεσα από την εφαρμογή

.